چگونه رویدادهای استرس زا زندگی بر رفتار کودک تأثیر می گذارد؟

یک پدر و مادر رویای یک کودکی بت‌نگر را برای فرزندان کوچک خود در سر می‌پرورانند. با این حال، واقعیت این است که بسته به شرایط، زندگی یک کودک می‌تواند به اندازه زندگی بزرگسالان استرس‌زا باشد – اما کودک به طور کامل برای مدیریت سالم این استرس مجهز نیست. هر کودکی نسبت به رویدادهای استرس زا واکنش متفاوتی نشان می دهد، خواه طلاق، مرگ خانواده، مشکل در مدرسه یا یک حرکت بزرگ باشد. فرزند شما برای پردازش این استرس به کمک شما نیاز دارد. اولین قدم برای شما، به عنوان والدین، این است که علائم هشدار دهنده ای را که فرزندتان در حال مبارزه است، بشناسید.

به دنبال نشانه های استرس باشید:

به دلیل تأثیرات فیزیولوژیکی بر مغز کودک، استرس واکنش «جنگ یا گریز» را برمی انگیزد که ممکن است در کوتاه مدت مفید باشد – مانند آماده شدن برای آزمایش اما در دوره های طولانی مضر است. با توجه به اینکه مغز کودک شما در یک دوره رشد سریع قرار دارد، این پاسخ های هورمونی می تواند برای توانایی یادگیری و رفتار مضر باشد.اگر کودک شما که معمولاً خوب رفتار می کند، ناگهان شروع به عصبانیت یا مشکل در مدرسه کرده است، می تواند نشانه استرس او باشد.

نشانه‌های رفتاری که کودک استرس را تجربه می‌کند شامل عصبانیت ، رفتار پرخاشگرانه ، طلسم گریه و سرپیچی است.

تعدادی از علائم غیر رفتاری نیز وجود دارد. شب ادراری، شکایت از دردهای فیزیکی مانند معده درد یا سردرد و مشکلات تحصیلی.

به رفتار نادرست پاسخ دهید

مرز ظریفی بین درک اینکه رفتار فرزندتان از کجا نشأت می گیرد و معافیت او از پیروی از قوانین وجود دارد. احساسات فرزندتان را بپذیرید، اما توضیح دهید که راه‌های سالمی برای مقابله با احساسات ناخوشایند وجود دارد. به کودک خود راه های مناسب برای مقابله با اضطراب، ناامیدی و خشم را آموزش دهید. در برخی موارد، ممکن است تصمیم بگیرید که کنار بروید یا از مشارکت خودداری کنید. اما نیاز فرزندتان به محبت را نادیده نگیرید. در این دوره از استرس به کودک خود عشق بیشتری نشان دهید، حتی زمانی که او آخرین اعصاب شما را امتحان می کند.

استرس کودک خود را کاهش دهید

به این فکر کنید که چگونه استرس را در زندگی خود کاهش می دهید: فعالیت های آرامش بخش مانند حمام حباب؟ ورزش زیاد؟ اوقات خوبی با دوستان؟ همه این ایده ها را می توان برای کودکان نیز به کار برد.گاهی اوقات، ممکن است فرزندتان مایل به صحبت با شما نباشد، اما تنها بودن با هم در یک اتاق ممکن است برای نشان دادن اهمیت شما کافی باشد. گذراندن وقت با هم به ویژه اگر شرایط استرس زا مربوط به طلاق یا مرگ باشد، اهمیت دارد.اگر استرس ناشی از اضطراب ناشناخته‌ها استمانند نقل مکان به یک شهر جدید یا شروع در مدرسه جدیدبه فرزندتان کمک کنید تا بفهمد چه اتفاقی می‌افتد. با نگاه کردن به تصاویر شهر جدید یا با بازی در زمین بازی در مدرسه جدید، در مورد آنچه باید انتظار داشته باشید صحبت کنید و فرزندتان را به بهترین شکل ممکن آماده کنید.چه در حال آوردن نوزاد جدید به خانه باشید و چه به محله ای بهتر نقل مکان کنید، تجربیات مثبت می تواند برای کودک نیز استرس زا باشد. هر نوع تغییری ممکن است برای مدتی به طور جدی سلامت کودک شما را مختل کند.

از زمان زیاد صفحه نمایش خودداری کنید

ممکن است فکر کنید که هول کردن کودک در مقابل تلویزیون برای کمی آرامش یک راه حل عالی است، به خصوص اگر کودک شما اغلب التماس می کند که کمی از صفحه نمایش استفاده کند. اما تماشای تلویزیون یا بازی های ویدیویی در واقع آرامش بخش نیست. کودکان به تکنیک‌های آرام‌سازی فعال‌تر مانند ورزش یا مدیتیشن واکنش بهتری نشان می‌دهند . وقتی اجازه می‌دهید از صفحه نمایش استفاده کنید، به این موضوع توجه داشته باشید که چگونه برخی از برنامه‌ها ممکن است در واقع کودک شما را بیشتر تحت فشار قرار دهند. به عنوان مثال، اخبار عصر مملو از داستان های بلایای طبیعی و جنایات خشونت آمیز است. مطمئن شوید زمان نمایش صفحه فرزندتان فقط شامل محتوای مناسب سن است.

به دنبال کمک حرفه ای باشید

به عنوان یک والدین، احتمالاً مهارت های لازم برای رسیدگی به بسیاری از مسائل مربوط به استرس را دارید. با این حال، اگر متوجه شدید که تحمل آن خیلی زیاد است، از کمک حرفه ای نترسید .چه منبع استرس کوتاه مدت یا بلندمدت باشد، مراجعه به یک متخصص سلامت روان می تواند همان چیزی باشد که کودک شما برای مقابله و بازگشت به حالت عادی و دوست داشتنی خود به آن نیاز دارد.گاهی اوقات، چند بازدید کوتاه از یک متخصص می تواند اطمینان حاصل کند که کودک شما مهارت های لازم برای مقابله با هر موقعیت استرس زا را دارد.

نوشته شده توسط:امی مورین